هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی (FNES-B) در یک نمونه غیر بالینی از دانش آموزان انجام شده است.روش: 325 دانش آموز (143 پسر و 182 دختر) که به روش چند مرحله ای - تصادفی، انتخاب شده بودند، به فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی و پرسش نامه تنیدگی ناشی از انتظارات تحصیلی پاسخ دادند. در این پژوهش، برای تعیین روایی عاملی  FNES-B، تحلیل عامل تاییدی و برای بررسی همسانی درونی آن ضرایب آلفای کرونباخ به کار برده شد.یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دادند، در حالی که الگوی تک عاملی FNES-B برازش قابل قبولی با داده ها دارد، الگوی دو عاملی آن (شامل پرسش های نمره گذاری مثبت و معکوس) برازش بهتری با داده ها به دست داد. داده ها هم چنین پایایی نمرات  FNES-B را تایید نمودند. به بیان دیگر، همسانی درونی برای عامل نمره گذاری شده مثبت (a=0.87) و برای مقیاس کامل (a=0.84) FNES-B خوب و برای عامل نمره گذاری شده منفی (a=0.47) قابل قبول بود. نمرات FNES-B با نمرات پرسش نامه تنیدگی ناشی از انتظارات تحصیلی همبستگی معنی دار نشان داد (p<0.001) دانش آموزان دختر در مقایسه با دانش آموزان پسر در FNES-B نمرات بالاتری داشته اند.نتیجه گیری FNES-B :دارای پایایی و روایی لازم برای اندازه گیری ترس از ارزیابی منفی در دانش آموزان است.

هدف پژوهش، بررسی نقش ترس از ارزیابی منفی دیگران در پیش بینی ابعاد خلاقیت دانشجویان بود که با روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه های پردیس فارابی، قم و صنعتی شهر قم در سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه شامل 200 دانشجوی مقطع کارشناسی (100 پسر و 100 دختر) بود که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خلاقیت (Abedi, 1993) و مقیاس ترس از ارزیابی منفی (Watson, Friend, 1969) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS24 با استفاده از روش t مستقل و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. مطابق با یافته ها، نمره کل خلاقیت زنان و مردان تفاوت معنادار نداشت، اما در مقیاس ترس از ارزیابی منفی، تفاوت معنادار بود (=0/0 p). در تحلیل رگرسیون، متغیر ترس از ارزیابی منفی در گروه زنان نمره کل خلاقیت را تا 64 درصد توانست پیش بینی کند؛ اما در گروه مردان این پیش بینی فقط در نمره انعطاف پذیری آن ها معنادار بود (01/0=p). در نتیجه، ترس از ارزیابی منفی دیگران تا حد زیادی می تواند خلاقیت را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، فرهنگ جوامع در میزان ترس از ارزیابی منفی دیگران نقش تاثیرگذاری دارد و پیشنهاد می شود برای بروز خلاقیت افراد به ویژه زنان یک فضای حمایتی و غیر قضاوت گرانه فراهم شود.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی بر لغزش شناختی و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه و نمونه آن شامل 30 نفر (15 نفر برای هر یک از گروه های آزمایشی و گواه) بود که با استفاده از روش نمونه برداری خوشه ای مرحله ای از بین دانش آموزانی که در پیش آزمون نمره بالاتر از نمره میانگین را به دست آوردند، انتخاب شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش خود دلگرم سازی قرار گرفت و گروه گواه نیز هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس لغزش شناختی (میرز و رولین، 1985) و پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی (واتسون و فرند، 1969) بود. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد آموزش خود دلگرم سازی باعث کاهش لغزش شناختی و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان می شود. با توجه به اثربخشی این آموزش بر کاهش لغزش شناختی و ترس از ارزیابی منفی، ارائه این آموزش برای دانش آموزان سودمند است.

هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر ترس از ارزیابی منفی بر توجه انتخابی نوجوانان است.روش: بر اساس مقیاس ترس از ارزیابی منفی و به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 30 نوجوان دارای ترس از ارزیابی منفی زیاد و 30 نوجوان دارای ترس از ارزیابی منفی کم انتخاب شدند و تکلیف رایانه ای دات- پروب کلمه ای را انجام دادند.یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که نوجوانان دارای ترس از ارزیابی منفی زیاد، به کلمات تهدیدکننده اجتماعی اجتناب توجهی نشان می دهند، در حالی که نوجوانان دارای ترس از ارزیابی منفی کم هیچ گونه توجه انتخابی نشان ندادند.نتیجه گیری: ترس از ارزیابی منفی به عنوان یکی از مهمترین مولفه های شناختی اضطراب اجتماعی، باعث سوگیری توجه در نوجوانان می شود. در این مقاله در مورد کاربردهای درمانی نتایج بحث شده است.

مطالعه حاضر به دلیل بررسی نقش کمال‎گرایی منفی و اجتناب تجربه ای در تنیدگی تحصیلی با نقش واسطه‎ای ترس از ارزیابی منفی، این توانایی را دارد که در شناسایی بن‎بست‎های روانی و موانع تحصیل تأثیر‎گذار باشد. مطالعه حاضر توصیفی همبستگی از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه یزد که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تحصیل به تعداد 14470 نفر بودند، که تعداد 384 نفر به روش نمونه‎گیری دردسترس و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شده‎اند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه‎های استاندارد کمال‎گرایی هیل (2004)، پرسش نامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011)، پرسش نامه ترس از ارزیابی منفی واتسون و فرند (1969) و مقیاس تنیدگی دوران دانشجویی SLSI گادزلا (1991) بوده ‎است. روایی پرسش نامه‎ها با استفاده از روش روایی همگرا و واگرا و پایایی پرسش نامه‎ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‎ها با استفاده از نرم‎افزارهای 2 SmartPLS و SPSS 26 انجام شده‎است. بررسی نتایج نشان داد که ‎کمال گرایی منفی بر تنیدگی تحصیلی به صورت مستقیم تأثیر مثبت دارد. اجتناب تجربه‎ای بر تنیدگی تحصیلی به صورت مستقیم تأثیر مثبت دارد. کمال‎گرایی منفی و اجتناب تجربه‎ای در پیش‎بینی تنیدگی تحصیلی به صورت غیرمستقیم (به واسطه ترس از ارزیابی منفی) تأثیر مثبت دارد. در نهایت با توجه به یافته‎ها می‎توان نتیجه گرفت که ترس از ارزیابی منفی قادر است رابطه بین کمال‎گرایی منفی و اجتناب تجربه‎ای با تنیدگی تحصیلی را میانجی‎گری کند.

زمینه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که خیانت زناشویی می تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای زوج ها در پی داشته باشد و موجب نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی در زنان خیانت دیده شود. با وجود مطالعات متعدد در مورد خیانت زناشویی، پرداختن به درمان های مؤثر در کاهش نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی زنان خیانت دیده مورد غفلت قرار گرفته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پردازش شناختی بر نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی زنان خیانت دیده انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی زنان خیانت دیده نیازمند دریافت خدمات مشاوره ای شهر بندرعباس در نیمۀ دوم سال 1401، بودند. از بین تمامی مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر بندرعباس 30 نفر از زنانی که به علت خیانت همسر به 10 مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند به شیوۀ نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ­های نشخوار فکری (هوکسما، 1991) و ترس از ارزیابی منفی (لری، 1983)، استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 12 جلسه درمان پردازش شناختی (رسیک و همکاران، 2007) را دریافت کردند. داده ها با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم افزار SPSS-22 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که درمان پردازش شناختی منجر به کاهش نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی زنان گروه آزمایش شد (0/01 >p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت درمان پردازش شناختی بر نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی زنان خیانت دیده اثربخش بودند. ازاین ­رو آگاهی متخصصان حوزه های روان شناسی، مشاوره و سلامت از این درمان ها جهت کاهش نشخوار فکری و ترس از ارزیابی منفی زنان خیانت دیده کمک کننده است.

زمینه و هدف رویکردهای درمانی می تواند برای افزایش بلوغ عاطفی و کاهش ارزشیابی منفی در زنان متاهل مورد استفاده قرار گیرد و گامی موثر در ارتقای سلامت روان آنان باشد، لذا این مقاله با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بلوغ عاطفی و ترس از ارزیابی منفی در زنان متاهل انجام شد. روش کار روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل 25-50 سال فراخوانی در فضای مجازی تمایل خود را برای شرکت در پژوهش اعلام نمودند می باشند که تعداد آنها 120 بوده است.، با توجه به روش پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس30 نفر و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (15 نفربرای هر گروه) انتخاب شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه های ترس از ارزیابی منفی و بلوغ عاطفی انجام شد و مداخله توسط پروتکل درمان شناختی رفتاری انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس های دو پرسشنامه بلوغ عاطفی و ترس از ارزیابی منفی، در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل در زنان متاهل وجود داشت. نتیجه گیری می توان نتیجه گرفت از روش درمانی شناختی رفتاری می توان برای بهبود رفتار اجتماعی، بهبود احساس مثبت فرد نسبت به خود و دیگران استفاده کرد و زمینه را برای رشد فرد پس از ازدواج فراهم نمود.

اعتیاد به اینترنت، به عنوان یکی از پدیده های عصر جدید، شامل جنبه های شناختی، هیجانی و رفتاری است. تحقیق حاضر، با هدف تعیین رابطه سبک های دلبستگی و ترس از ارزیابی منفی با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه تحقیق، شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران بود که در سال 1392 در یکی از مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری مشغول به تحصیل بودند. از میان این افراد، تعداد 161 نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند و پرسش نامه های اعتیاد به اینترنت، دلبستگی بزرگسالان و فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی (r=0.264)، ناایمن اضطرابی (r=0.300)، و ترس از ارزیابی منفی (r=0.174) با اعتیاد به اینترنت رابطه معنادار وجود دارد، ولی بین سبک دلبستگی ایمن (r=0.020) با اعتیاد به اینترنت، رابطه معناداری یافت نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابی (R2=0.130) و ترس از ارزیابی منفی (R2=0.030) سهم معناداری در پیش بینی اعتیاد به اینترنت دانشجویان دارند. بنابراین، ضروری است، در فرآیند پیشگیری از اعتیاد به اینترنت به نقش عوامل روان شناختی مانند سبک های دلبستگی ناایمن و ترس از ارزیابی منفی توجه نمود.

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه گری ترس از ارزیابی منفی در رابطه خودناتوان سازی و ناپایداری حرمت خود انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کل دانش آموزان دختر پایه هشتم متوسطه (با میانگین سنی 14 سال) تشکیل می دادند که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند. بر اساس طرح زمینه یابی، نمونه ای متشکل از 150 دختر پایه هشتم به روش نمونه برداری در دسترس با استفاده از نسخه کوتاه ترس از ارزیابی منفی (FNES-B؛ لیری، 1983)، مقیاس خودناتوان سازی (جونز و رودولت، 1982) و مقیاس حرمت خود ناپایدار (چابرول، روسیو و کالاهان، 2006) بررسی شدند. داده ها با روش رگرسیون تحلیل شد و نتایج نشان داد که حرمت خود قادر به پیش بینی هر دو بعد خودناتوان سازی است. نتایج از نقش واسطه ای ترس از ارزیابی منفی در رابطه بین ابعاد خود ناتوان سازی و ناپایداری حرمت خود حمایت کرد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که ناپایداری حرمت خود تاحدودی از طریق ترس از ارزیابی منفی، بر خود ناتوان سازی تاثیر می گذارد. در نتیجه با تمرکز بر الگوی نظری و پرداختن به ترس از ارزیابی منفی می توان موجب ارتقای پایداری حرمت خود در نوجوانان شود.